-
1 pokon|ać
pf — pokon|ywać impf vt 1. (zwyciężyć) to defeat, to conquer [wroga]; to defeat, to beat [przeciwnika, drużynę]- pokonać wroga w bitwie to defeat the enemy in battle- zostać pokonanym w bitwie to be defeated in battle, to lose a battle- Legia pokonała Polonię (dwa jeden a. dwa do jednego) Legia beat a. defeated Polonia (by two goals to one)- pokonać rywali w biegu na 100 m to defeat a. best one’s opponents in the 100 m- pokonać kogoś w grze szachy/hokeja to beat sb at chess/hockey- pokonać kogoś bez trudu to beat sb hands down- pokonał go kandydat lewicy he was defeated by a left-wing candidate- zostać pokonanym w dyskusji to be bested in an argument2. (przezwyciężyć) to overcome, to surmount [trudności, przeszkody]; (opanować) to get the better of, to overcome [nieśmiałość, strach, wstyd, złość]- pokonać czyjś opór to overcome sb’s resistance3. (przebyć) to cover [odległość]; (przeskoczyć) to clear [przeszkodę]- pokonywaliśmy siedemdziesiąt kilometrów dziennie we covered a. did seventy kilometres a day- w skoku wzwyż pokonała wysokość dwóch metrów she cleared two metres in the high jump- jednym sprężystym krokiem pokonał schodki he went up the steps in one bound- żeby tam dotrzeć, musieliśmy pokonać piaszczyste zbocze to get there we had to climb a sandy bankThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokon|ać
См. также в других словарях:
pokonać — dk I, pokonaćam, pokonaćasz, pokonaćają, pokonaćaj, pokonaćał, pokonaćany pokonywać ndk VIIIa, pokonaćnuję, pokonaćnujesz, pokonaćnuj, pokonaćywał, pokonaćywany 1. «zwyciężyć, pobić wroga na polu walki; zwyciężyć konkurenta (konkurentów) we… … Słownik języka polskiego
